Finalment na giurnà piena da sudisfassión! Gh’eva rasón, la mè mama: - Stà cun cüj alt! – Mia d’altèssa, nèh! Cun cüj sciur, cüj impurtant! E mi i giravi sémpar int i post dua ch’i stàvan lur: al Menabrea, al Gran bar, al Cafè dl’Amicìssia o ’l Portorico. Par dì la verità, l’è mia ch’im dàvan cunfidensa püssè da tantu, im parlàvan, si, ma sémpar cunt un fil da malagrassia… e di volti ma smejava ch’im piàssan in gir. Ma mi i mulavi mia: prima o dopu i sarii riescì a fà part da vüna da cüj cumpagnii fai di…
Ti trovi nella categoria / La Prosa
Angelo Ettore Colombo: La prima medaja d’or
A smeava ch’a sarìa stai na giurnà me i àltar cula ch’l’eva dré nass là, pena fora da Nuara, a la Bicoca.